Eenzaamheid aanpakken als Einstein

Eenzaamheid aanpakken

Eenzaamheid aanpakken

Wie uit de welzijnssector komt, zal misschien hopen hier te vinden hoe zij of hij eenzaamheid bij een cliënt kan aanpakken. Maar eenzaamheid aanpakken is in de eerste en in de laatste plaats een taak van degene die last heeft van eenzaamheid. Daarom gaat het hier om de persoon zelf.

De wereld van de problemen…

Van Einstein wordt te pas en te onpas verteld dat hij zei dat oplossingen niet te vinden zijn in de wereld van de problemen. Of hij dat werkelijk zo heeft gezegd is lastig na te gaan, maar dat het een wijze opmerking is, daaraan hoef je niet te twijfelen. Eenzaamheid in eenzaamheid oplossen, dat gaat nu eenmaal niet. Maar het is ingewikkelder dan dat.

Het brein, het brein

Wie zich eenzaam voelt, krijg direct te maken met een brein dat anders functioneert dan normaal. Je eenzaam voelen heeft een functie. Je wordt zo gewaarschuwd voor het feit dat je iets moet doen aan je verbondenheid met anderen. Verbonden zijn met andere mensen is namelijk een levensnoodzaak. Gebrek aan verbondenheid kan je leven in gevaar brengen. Een mens alleen is namelijk behoorlijk kwetsbaar, ook – en misschien wel juist –  in onze moderne wereld.

Signaal negeren

Wie dat signaal van de hersenen negeert, en geen goede relaties met anderen aangaat, loopt het risico de noodzakelijke verbondenheid met anderen te missen. Maar zeker ook een feit is, dat diezelfde hersenen zich anders blijven gedragen, zolang die noodzakelijke verbondenheid er niet is. Die veranderde hersenen maken vervolgens een veranderd mens van je. De gevolgen van eenzaamheid op het functioneren van je hersenen mag je niet uitvlakken.

Je eigen brein doorgronden…

Onder ideale omstandigheden is het al lastig, zo niet onmogelijk, om je eigen brein te doorgronden. Wie een verkrampt brein heeft kan dat uiteraard nog veel minder. Helemaal als je niet direct in de gaten hebt dat het eenzaamheid is waar je last van hebt, is het vrijwel onmogelijk jezelf te helpen om dat brein weer anders te laten functioneren.

Aanpakken begint bij besef

Wil jij je eenzaamheid aanpakken, dan is het noodzaak te weten dat het eenzaamheid is waar je last van hebt. Maar weet je dat, dan is het net zo noodzakelijk te begrijpen dat het zelf oplossen net zoiets is als je eigen kiezen vullen: daar ben je vast niet voor opgeleid. En ook een tandarts vult de eigen kiezen meestal niet… die laat dat over aan een goed opgeleide en betrouwbare collega.

Besef

Beseffen dat het eenzaamheid is waar je last van hebt is pas stap één. Je zult ook moeten beseffen dat je het niet zelf, zonder hulp, zult kunnen. En je zult de moed moeten opbrengen om hulp in te roepen. Zelf, zonder hulp, je eenzaamheid proberen op te lossen is precies wat Einstein zou hebben bedoeld: dat gaat niet, want in de wereld van de problemen los je die problemen niet op.

Praten over problemen lost geen problemen op

In dezelfde sfeer als Einstein zeg ik: praten over problemen lost problemen niet op. Sterker nog, het kan die problemen groter maken. Het is net als met leren muziek maken: hoe vaker je het doet, des te beter word je erin. Zo word je van praten over problemen vooral een meester in praten over problemen. Niet doen dus.

Vraag hulp

Vraag hulp aan iemand die verstand van zaken heeft en die niet over je problemen wil praten, maar die jou wil helpen ze op te lossen. (Ook als jij die professional bent die last heeft van eenzaamheid…) Vergeet niet, je bent in goed gezelschap: 40 tot 60% van alle mensen voelt zich te veel en te vaak eenzaam. Kom op voor jezelf.

Vind je hulpverlener

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest