Els vertelt, buiten, bij een kopje thee:
‘Mijn Jaap ging vroeger nog wel eens alleen op vakantie met zijn vrienden van vroeger’.
’Ook ongezellig. Voelde je je dan niet eenzaam? En wat deed jij dan, Annie? Ging jij met vriendinnen uit?’
‘Nou, dat heb ik twee keer gedaan, maar dat beviel me niet. Dan zaten we in het Sauerland precies dezelfde praatjes te houden als in Zwolle. Daar vond ik niet veel aan.’
‘Zat je dan in je eentje thuis?’
‘Nee, juist niet. Dan nam ik een treinkaart en ging ik heel Nederland door. Of ik ging kamperen in Limburg. Ik ben ook een keer met de bus naar Spanje geweest. De Snelle Vliet, zo heette dat. Leuk hoor. Weet je, dan sprak je nog eens iemand anders. Je zat thuis toch ook altijd maar tegen diezelfde man aan te kijken, niet dan? Zeg eens eerlijk, Els, vond jij dat altijd even leuk?’
Els roert in haar theekopje. ‘Gek, maar nu we het er zo over hebben, voelt het eigenlijk al anders. Al was het soms wel oer-saai, ik zou hem zo terug willen. Het is nu drie jaar geleden, maar ik mis hem nog elke dag. Maar je hebt gelijk, ja, wij kwamen niet veel in contact met nieuwe mensen. Ik vind het ook wel wat lastig soms, om contact aan te gaan. Ik zie jou zo makkelijk van de een naar de ander fladderen’.
Annie schiet in de lach. ‘Nou, dat fladderen, met mijn rollator, dat valt tegen hoor. Maar ik snap denk ik wel wat je bedoelt, ik leg makkelijk contact. Wat zou je ervan zeggen als we er eens samen op uit gingen, onder de mensen?’
Doen ze het goed?
Els en Annie gaan het wel redden. Wat er ook met ze gebeurd is, ze leven in het nu. En ja, Els heeft in haar huwelijk een beetje geïsoleerd geleefd. Net als heel veel anderen hadden zij en haar man genoeg aan elkaar. Dat is op zich fijn, maar het maakt je wel kwetsbaar. Niet alleen mis je de kans om vrienden te hebben buiten je huwelijk, je raakt het als het ware ontwend om met veel andere mensen om te gaan. Als je er dan alleen voor komt te staan valt dat nog eens extra tegen.
Is dit eenzaamheid?
Nou en of. Maar eenzaam zijn we allemaal wel eens. Elke relatie heeft een begin en een eind. Eenzaamheid hoort er dan ook bij. Ook tussendoor kun je te maken krijgen met eenzaamheid. Als je gepest wordt. Als een vriendin je laat stikken. Als je gezondheid opeens verandert. Ik weet het wel, het is op zich geen troost om te weten dat anderen het ook overkomt. Als je je eenzaam voelt is dat een seintje om je relaties te verbeteren of je nu oud bent of jong. Lukt het niet, vraag dan hulp. Wat aan eenzaamheid moet je iets doen!
Jeannette Rijks
“Vanuit betrokkenheid en gedrevenheid om werkelijk een verschil te maken heb ik mij gespecialiseerd in eenzaamheid, beter gezegd: in wat er te doen is aan eenzaamheid.
Met mijn bedrijf, Faktor5, train ik mensen die in hun werk te maken hebben met eenzaamheid. Zodat zij betere hulp kunnen geven.
Zolang ik kan zal ik blijven streven naar betere hulp voor mensen die zich eenzaam voelen. Want aan eenzaamheid moet je iets doen. Zelf. En soms heb je daar wat hulp bij nodig. Ik wil ervoor zorgen dat mensen de beste hulp krijgen. ”
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
